ข้อสรุปเชิงนโยบายนี้อิงมาจากผลการศึกษา SEI เรื่องแรงงานข้ามชาติจากเมียนมาร์ในจังหวัดภูเก็ตและสมุทรสาคร ประเทศไทย ในประเด็นว่าพวกเขาได้รับผลกระทบจากการ ระบาดใหญ่ของโควิด-19 และจากการดําเนินมาตรการตอบสนองต่อการระบาดใหญ่นี้อย่างไร
แม้ว่าการระบาดใหญ่จะต่างจากภัยธรรมชาติอื่นๆ แต่ก็ยังมีความคล้ายคลึงกันในเรื่องที่ว่าประเทศต่างๆ และชุมชนต่างๆ มีการว่าการเตรียมตัวตอบสนองและฟื้นฟูจากสถานการณ์ เหล่านี้ได้อย่างไร กลุ่มเปราะบาง เช่น แรงงานข้ามชาติยังคงมีความเสี่ยงเป็นพิเศษทั้งต่อการระบาดใหญ่และต่อภัยธรรมชาติอื่นๆ การดําเนินการเพื่อลดความเสี่ยงทั้งในบริบทของภัยธรรมชาติและการระบาดใหญ่ของโรคจําเป็นต้องคํานึงถึงความต้องการที่จําเพาะของผู้อพยพ นอกจากนี้การดําเนินการทางการเมืองในวงกว้างจําเป็นต้องแก้ที่ต้นเหตุของความเปราะบาง อันได้แก่ นโยบายต่างๆ ที่ยังมีไม่เพียงพอเกี่ยวกับการย้ายถิ่นของแรงงาน การเลือกปฏิบัติต่างๆ ที่เป็นบ่อนทําลายสภาพการทํางานและความเป็นอยู่ที่ดีและการเข้าถึงสิทธิทางสังคมที่ไม่เท่าเทียมกัน สิ่งเหล่านี้มีความสําคัญอย่างยิ่งเนื่องจากภัยธรรมชาติเป็นภัยคุกคามอย่างต่อเนื่อง จึงสร้างผลกระทบเพิ่มพูนขึ้นจากผลกระทบของโรคระบาดใหญ่และยิ่งทําให้คนชายขอบเปราะบางขึ้นอีก
เนื้อหาในข้อสรุปเชิงนโยบายเป็นการให้คําแนะนําในการปรับการวางแผน แนวนโยบาย และแนวทางปฏิบัติในการลดความเสี่ยงจากภัยพิบัติ (DRR) เพื่อให้เหมาะสมกับกรณีแรงงานข้ามชาติในประเทศไทยเป็นการต่อยอดจากบทเรียนจากการระบาดใหญ่ของโควิด-19 โดยหวังเป็นอย่าง ยิ่งว่าการมี DRR ที่มุ่งเน้นการมีส่วนร่วมของคนกลุ่มต่างๆ และเน้นความมีประสิทธิภาพมากขึ้นนี้จะเป็นประโยชน์ต่อแรงงานข้ามชาติและเสริมสร้างความสามารถในการฟื้นคืนสู่สภาพปกติของสังคมในวงกว้างมากขึ้น
Design and development by Soapbox.